نمایشگاه نقاشی‌های رضا بابک با نام «زنگ نقاشی» این روزها برپاست که در توصیف آن گفته شده «فضای نمایشگاه پر است از تابلوهای کوچکی که پیش از همه، مخاطب را با رنگ‌های تند و شاد با عالم طنازانه ذهنی رضا بابک آشنا می‌کند ...»
از ورودی آموزشگاه سکو که وارد می‌شوید، در ابتدا به اتاقی برمی‌خورید که ویدیویی در آن به نمایش گذاشته شده است. یادداشتی از محمدعلی سجادی کارگردان باسابقه سینما که دستی در عالم نقاشی دارد دیوار نوشته شده که از دنیای نقاشی‌های رضا بابک گفته است؛ از احساس پرشور تا فضای خام دستانه نقاشی‌ها؛ از رنگ‌های پر حسی که دنیایی کودکانه درون نقاش را نشان می‌دهند. اما ویدیو سجادی روایتی است از چند دهه تلاش هنری رضا بابک از نقش‌هایی که بر روی صحنه آفریده تا شخصیت‌هایی که در تلویزیون خلق کرده است. ویدیویی که به مخاطب، روحیه و رویکرد رضا بابک در عالم هنر را یادآوری می‌کند تا او را آماده دیدار و فهم بیشتر نقاشی‌هایش کند.
اما فضای نمایشگاه پر است از تابلوهای کوچکی که پیش از همه، مخاطب را با رنگ‌های تند و شاد به عالم طنازانه ذهنی رضا بابک آشنا می‌کند. نقش‌هایی که می‌توان آنها را به چند دسته تقسیم کرد: اول شاید به روحیه بازیگوش رضا بابک که عکس‌های خود را بر اساس حسش رنگ آمیزی کرده است. او عکس‌هایش را با خط و رنگ‌هایی که نشان از احساسش دارد به ترسیمی دوباره از خود و بیشتر بر اساس حسی که از عکس داشته، رنگ آمیزی کرده است. او در این دسته آثار به شوخی با عکس‌های خود یا دوستانش نشسته و این بازی شوخ‌طبعانه را به گونه‌ای رقم زده که از درون آن می‌توان حس هنرمند و نگاه بازیگوشش را بازخوانی کرد.
دسته دیگر آثار او اشکال بداهه‌ای است از دیوها و نقش‌هایی تصویرگرانه از حیواناتی که اگرچه می‌توانند ترسناک باشند اما با رنگ‌های شاد و غلیظ مداد شمعی‌های رضا بابک، هیولاهایی دوست داشتنی شده‌اند که باز هم به مخاطبش کودک درون نقاش را نشان می‌دهند.
اما بخش دیگر آثار به نگاه طبیعت دوست رضا بابک اشاره دارند. طبیعتی سرشار از رنگ، گل‌هایی ساده با چند خط بنفش یا خط‌های قوی زرد رنگی که نشان از یک مزرعه و درختان پاییزی دارند.
اما جملگی آثار رضا بابک یک خط و نشان به همراه دارند، احساس عمیق هنرمند که با اندیشه‌اش از سال‌های نقش‌آفرینی در صحنه گره خورده و به قول اکبر یادگاری بازیگر و نقاش باسابقه که در چند خطی که برای این نمایشگاه نوشته یادآور شده: آثار رضا بابک نه برای تجسم یک ایده که بیشتر برای هماهنگی احساس و اندیشه اش کنار هم قرار گرفته‌اند همانگونه که بدن و احساسش را در صحنه تئاتر با هم هماهنگ می‌کرده است.
رضا بابک پیش از این درباره این نمایشگاه، اظهار کرده بود: من اصولا نقاش نیستم و ادعای نقاشی ندارم. دوستانی که با من در زمینه نقاشی معاشرت می‌کنند، معتقد هستند که این تاکید بر نقاش نبودن است که جالب است.
بابک ادامه داده بود: نمی‌خواهم نامم به عنوان نقاش مطرح شود زیرا این کار، حرفه‌ای است که توانایی‌های خاص خودش را می‌طلبد. نقاشی‌هایی که من ارائه می‌کنم بیشتر، دربردارنده حس و حال من است و تصاویری است که با ترکیب رنگ‌ها خلق شده است. این نقاشی‌ها مانند زمانی که روی صحنه تئاتر می‌روم، به من انرژی می‌دهد.
این هنرمند گفته بود: من چون کپی‌کاری بلد نیستم، این نقاشی‌ها در لحظه اتفاق می‌افتد و تصاویری هست که مفاهیمی را نشان می‌دهد. این‌ها نقاشی با مداد شمعی است و گاهی مخلوطی از ماژیک و اکریلیک به آن اضافه می‌شود. من خیلی به دنبال این نبودم از وسیله خاصی استفاده کنم بلکه این نقاشی‌ها، بافت و فرمی است که با مدادشمعی ایجاد می‌شود. در این سال‌ها انقدر جسارت نداشتم که نمایشگاه بگذارم اما دوستان اصرار داشتند حالا که نقاشی می‌کشم این‌ها را در معرض دید دیگران قرار بدم تا دوستان دیگر هم این کارها را ببینند.
او همچنین درباره کارهای هنری‌ای که انجام می‌دهد، بیان کرده بود: سال‌ها است نقاشی می‌کشم هرچند گاهی بین کارهایم فاصله زمانی افتاده است. بعد از انقلاب یک سالی با آبرنگ نقاشی‌هایی می‌کشیدم به دلیل اینکه بازی نمی‌کردم می‌خواستم خودم را به نوعی تخلیه کنم. به غیر از نقاشی کارهای دیگری هم انجام می‌دهم و گاهی شعر می‌گویم. بازیگری و کارگردانی هم جزو کارهایی هست که انجام می‌دهم.
بهزاد فراهانی، سیروس ابراهیم‌زاده، شمس لنگرودی، صدیق تعریف، احترام برومند، اکبر زنجانپور، پرویز پورحسینی، بهرام شاه‌محمدلو، عباس جهانگیریان، سوسن مقصودلو، شقایق فراهانی و... هنرمندانی هستند که روز افتتاحیه این نمایشگاه در کنار رضا بابک حاضر بودند.
علاقه‌مندان برای بازدید از این نمایشگاه که سه روز هم تمدید شده است، می‌توانند به موسسه هنری سکو به نشانی میرداماد، روبروی بانک مرکزی، خیابان تبریزیان، نبش نازنین، پلاک ۱۶ مراجعه کنند.